Saturday, February 19, 2011

നിറമില്ലാത്ത മരപ്പാവകള്‍.


ആകൃതി പൂണ്ട്
മാതാവിന്റെ ഉദരത്തിലും
പ്രവാസത്തിന്റെ
നാളുകളായിരുന്നു.

പക്ഷെ, അന്നവയ്ക്ക്
ഒറ്റ ഞരമ്പില്‍ക്കുടി
പ്രവഹിച്ച അമലമായ
പൊക്കിള്‍കൊടിയുടെ
പാശ,മുണ്ടായിരുന്നു.

എന്നാല്‍,ഈ മരുഭൂമിയില്‍
ജീവിതത്തിന്റെ മുറിഞ്ഞ
വളപ്പൊട്ടുകള്‍ മാത്രം
ശേഷിച്ച കച്ചവടക്കാരനായി;
വികാരങ്ങളുടേയും,
വിചാരങ്ങളുടേയും
നിറമില്ലാത്ത മരപ്പവകളായി,
വിസ്മൃതിയുടെ ചികിലത്തിലേ-
ക്കാണ്ടു പോകുന്നു.

Note:
ചികിലം=മണ്ണും,വെള്ളവും കലര്‍ന്ന സ്ഥലം,അല്ലെങ്കില്‍ ചതുപ്പു നിലം.

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...